нелапы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нелапы́ |
нелапа́я |
нелапо́е |
нелапы́я |
| Р. |
нелапо́га |
нелапо́й
нелапо́е |
нелапо́га |
нелапы́х |
| Д. |
нелапо́му |
нелапо́й |
нелапо́му |
нелапы́м |
| В. |
нелапы́
нелапо́га |
нелапу́ю |
нелапо́е |
нелапы́я |
| Т. |
нелапы́м |
нелапо́й
нелапо́ю |
нелапы́м |
нелапы́мі |
| М. |
нелапы́м |
нелапо́й |
нелапы́м |
нелапы́х |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нелапы́, ‑а́я, ‑о́е.
Абл. Немалы. Дзве зялёныя пляшкі і нелапы пакуначак у ружовай анучцы занялі яго рукі. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нелапы́ ’ладны, дастатковы па велічыні, вазе і памерах’: мае парасята ужэ нелапые (слуц., Нар. словатв.), нелапу́ ’няладны, нядобры’ (ТС), параўн. ст.-рус. не лапъ ’ужо не, больш не’, укр. не лапі ’няхутка’, польск. nie łapie ’няхутка; нялёгка’, ст.-чэш. nelap ’нялёгка, з цяжкасцю, ледзь’. Выводзіцца з прасл. *lapati, lapъ!, што выражае хуткі рух з мэтай схапіць, злавіць і г. д., гл. лапаць. Развіццё семантыкі ад ’што трапіла, абы-што’ да ’не абы-што’, пры гэтым адмоўе не ўносіць новага семантычнага адцення, параўн. ст.-чэш. lap kto, lap který ’хто-небудзь’; больш падрабязна гл. Махэк₂, 320; Фасмер, 2, 459; Слаўскі, 4, 475.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)