незнаёмец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек.

Таямнічы н.

|| ж. незнаёмка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незнаё́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. незнаё́мец незнаё́мцы
Р. незнаё́мца незнаё́мцаў
Д. незнаё́мцу незнаё́мцам
В. незнаё́мца незнаё́мцаў
Т. незнаё́мцам незнаё́мцамі
М. незнаё́мцу незнаё́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незнаёмец, -мца м. незнако́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незнаёмец, ‑мца, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек. Паціху прабіраючыся наперад, Алесь не зводзіў вачэй з незнаёмца. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незнаёмец м., Únbekannte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

незнако́мец незнаёмы, -мага м., незнаёмец, -мца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незнаёмка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Жан. да незнаёмец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieznajomy

1. незнаёмы;

2. м. незнаёмы; незнаёмец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

незнаёмы

1. únbekannt; fremd;

2. у знач. наз. м. гл. незнаёмец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Únbekannte

sub m, f -n, -n незнаёмец, -мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)