незнаё́мая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
незнаё́мая |
незнаё́мыя |
| Р. |
незнаё́май |
незнаё́мых |
| Д. |
незнаё́май |
незнаё́мым |
| В. |
незнаё́мую |
незнаё́мых |
| Т. |
незнаё́май
незнаё́маю |
незнаё́мымі |
| М. |
незнаё́май |
незнаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незнаёмая ж., сущ. незнако́мая, незнако́мка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незнако́мая сущ. незнаёмая, -май ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незнако́мка незнаёмка, -кі ж., незнаёмая, -май ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незнаё́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незнаё́мы |
незнаё́мая |
незнаё́мае |
незнаё́мыя |
| Р. |
незнаё́мага |
незнаё́май
незнаё́мае |
незнаё́мага |
незнаё́мых |
| Д. |
незнаё́маму |
незнаё́май |
незнаё́маму |
незнаё́мым |
| В. |
незнаё́мы (неадуш.)
незнаё́мага (адуш.) |
незнаё́мую |
незнаё́мае |
незнаё́мыя (неадуш.)
незнаё́мых (адуш.) |
| Т. |
незнаё́мым |
незнаё́май
незнаё́маю |
незнаё́мым |
незнаё́мымі |
| М. |
незнаё́мым |
незнаё́май |
незнаё́мым |
незнаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мо́гільнік, ‑а, м.
1. Тое, што і могілкі. Маці памерла і была пахавана ў тым далёкім кутку могільніка пад вязамі, куды цяпер хадзіла прыцемкамі незнаёмая жанчына. Чорны.
2. Старажытныя могілкі. На месцы раскопак быў выяўлен старажытны могільнік. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unknown1 [ˌʌnˈnəʊn] n.
1. the unknown невядо́мае; неспазна́нае;
fear of the unknown страх пе́рад неспазна́ным
2. незнаёмы; незнаёмая; незнаёмец; незнаёмка
3. math. невядо́мая велічыня́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Дуна́й агульная назва вялікай ракі ў беларусаў’ (Яшкін), рус. дыял. дуна́й ’ручаёк з-пад зямлі’, укр. дуна́й ’разліў вады’, польск. дыял. dunaj ’далёкая незнаёмая рака, мора’. Ад уласнай назвы ракі Дунай; гл. Фасмер, 1, 553 (да тлумачэння ўласнай назвы Дунай гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 156–157). Параўн. яшчэ Брукнер, 103.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
невядо́мы, -ая, -ае.
1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы.
Н. востраў.
2. Які не карыстаецца вялікай папулярнасцю; малавядомы.
Н. аўтар.
3. Нязведаны, не перажыты раней.
Невядомае пачуццё.
4. у знач. наз. невядо́мы, -ага, м.; невядо́мая, -ай, ж. Незнаёмы, незнаёмая.
Прыходзіў н.
5. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. Аб чым-н. нязведаным.
Крок у невядомае.
6. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. У матэматыцы: велічыня, якую трэба знайсці.
Ураўненне з двума невядомымі.
|| наз. невядо́масць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГУЛА́Й Аляксандр Мікалаевіч
(н. 28.1.1958, г. Гомель),
бел. кампазітар. Скончыў Бел. кансерваторыю (1981, клас Дз.Смольскага). З 1983 выкладчык Гомельскага каледжа мастацтваў імя Сакалоўскага. Працуе пераважна ў камерна-інстр. і вак. жанрах. Асн. творы: кантаты «Беларуская калыханка» на словы В.Віткі (1981), «Заўсёды ў страі» (1987), «Матчыны песні» на словы Р.Барадуліна (1991); 3 канцэрты для інструментаў з арк. (1993—97); паэма «Палессе» (1988), сюіта «Бацькаўшчына» і муз. замалёўка «Незнаёмая восень» (1991) для сімф. аркестра; фантазія на бел. тэмы для цымбальнага аркестра (1985); камерна-інстр. («Камерная музыка» для драўляных духавых, 1991), эстрадная музыка, хары, песні і інш. творы.
т. 5, с. 526
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)