недаяда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недаяда́нне недаяда́нні
Р. недаяда́ння недаяда́нняў
Д. недаяда́нню недаяда́нням
В. недаяда́нне недаяда́нні
Т. недаяда́ннем недаяда́ннямі
М. недаяда́нні недаяда́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недаяда́нне ср. недоеда́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаяда́нне, ‑я, н.

Недастатковае харчаванне. Ад недаядання худзеў твар, але гарэлі вочы прамяністым бляскам — юнак ішоў па храму навукі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаяда́нне н. ntererhährung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Есці недастаткова; дрэнна харчавацца.

|| наз. недаяда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недоеда́ние недаяда́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nterernährung

f - недаяда́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

undernourishment [ˌʌndəˈnʌrɪʃmənt] n. недастатко́вае кармле́нне, недако́рм; недаяда́нне, недастатко́вае харчава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niedożywienie

н. недастатковае харчаванне; недаяданне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́лад, -у, М -дзе, м.

1. Вострае адчуванне патрэбы ў ежы, а таксама працяглае недаяданне.

Памерці з голаду.

2. Адсутнасць ці недахоп прадуктаў харчавання ў выніку неўраджаю, засухі, вайны і пад.

Вайна нясе г. і разбурэнні.

3. перан. Увогуле недахоп чаго-н.

Кніжны г.

Г. на культурныя мерапрыемствы.

Марыць голадам — даводзіць да знямогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)