недаяда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недаяда́нне недаяда́нні
Р. недаяда́ння недаяда́нняў
Д. недаяда́нню недаяда́нням
В. недаяда́нне недаяда́нні
Т. недаяда́ннем недаяда́ннямі
М. недаяда́нні недаяда́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)