недакармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недакармлю́ недако́рмім
2-я ас. недако́рміш недако́рміце
3-я ас. недако́рміць недако́рмяць
Прошлы час
м. недакармі́ў недакармі́лі
ж. недакармі́ла
н. недакармі́ла
Загадны лад
2-я ас. недакармі́ недакармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час недакармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недакармі́ць сов. недокорми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Пакарміць недастаткова, не дасыта; не закончыць кармлення. Недакарміць дзіця. □ Кожнаму юнаму рыбалову трэба ведаць, што лепш недакарміць рыбу, чым «закарміць» яе. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недокорми́ть сов. недакармі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недако́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недакарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́рмлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад недакарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недакормліваць — недакарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Недакорміш ’худы’ (Марц.). З недакарміць ’недастаткова выкарміць’, гл. неда-.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)