невісне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
невісне́ю |
невісне́ем |
| 2-я ас. |
невісне́еш |
невісне́еце |
| 3-я ас. |
невісне́е |
невісне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
невісне́ў |
невісне́лі |
| ж. |
невісне́ла |
| н. |
невісне́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
невісне́й |
невісне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
невісне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Невісне́ць ’пацямнець’: Вони мои невиснѣюць (Нас.). Ґ^і. нявісны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Няві́сны ’сляпы’ (Сл. ПЗБ), рус. невисной, невишной ’тс’, польск. дыял. niewisny, niewistny ’тс’. Паводле Мяркулавай (Этимология–1977, 90), ад прасл. дыял. *vistьnъtъ, вытворнага ад *vistь ’зрок’, сюды ж невіснець ’пацямнець (пра вочы)’ (Нас.) (да ’ vide t і, гл. відзець); звязана з *vistь, *veste ’сапраўдны’ (да *vedeti, гл. ведаць), параўн. нівісь (невѣсь, невѣсть) ’невядома’ (Нас.), укр. невістний ’невядомы’, в.-, н.-луж. njewesty ’тс’, ст.-слав. нев^стъ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)