невыко́нванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. невыко́нванне невыко́нванні
Р. невыко́нвання невыко́нванняў
Д. невыко́нванню невыко́нванням
В. невыко́нванне невыко́нванні
Т. невыко́нваннем невыко́нваннямі
М. невыко́нванні невыко́нваннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неисполне́ние

1. невыкана́нне, -ння ср.; неоконч. невыко́нванне, -ння ср.;

2. (неосуществление) нездзяйсне́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несоблюде́ние незахава́нне, -ння ср.; (неоконч. действие) незахо́ўванне, -ння ср.; непрытры́мліванне, -ння ср.; (невыполнение) невыкана́нне, -ння ср.; неоконч. невыко́нванне, -ння ср.;

несоблюде́ние поря́дка, чистоты́ незахава́нне пара́дку, чысціні́;

несоблюде́ние пра́вил, зако́на невыкана́нне пра́віл, зако́на; см. соблюде́ние.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)