невыко́нванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
невыко́нванне | невыко́нванні | |
невыко́нвання | невыко́нванняў | |
невыко́нванню | невыко́нванням | |
невыко́нванне | невыко́нванні | |
невыко́нваннем | невыко́нваннямі | |
невыко́нванні | невыко́нваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)