невыко́нванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| невыко́нванне | невыко́нванні | |
| невыко́нвання | невыко́нванняў | |
| невыко́нванню | невыко́нванням | |
| невыко́нванне | невыко́нванні | |
| невыко́нваннем | невыко́нваннямі | |
| невыко́нванні | невыко́нваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)