Нева́да

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Нева́да
Р. Нева́ды
Д. Нева́дзе
В. Нева́ду
Т. Нева́дай
Нева́даю
М. Нева́дзе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Невада

т. 11, с. 264

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сье́рра-Нева́да (горы) Сье́ра-Нева́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сьера-Невада,

хрыбет у сістэме Кардыльераў.

т. 15, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сьера-Невада,

горны масіў у Андалускіх гарах.

т. 15, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сье́ра-Нева́да ж Siérra Neváda [-v-] f - (горы ў Іспаніі і ЗША)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сьера-Невада-дэ-Санта-Марта

т. 15, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

не́вад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́вад невады́
не́вады
Р. не́вада невадо́ў
Д. не́ваду невада́м
В. не́вад невады́
не́вады
Т. не́вадам невада́мі
М. не́вадзе невада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

то́ня, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Участак вадаёма, прызначаны для лоўлі рыбы закідным невадам.

2. Адзін закід невада, а таксама ўлоў ад аднаго закіду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куль², -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Задняя частка рыбалоўнай снасці (невада, жака і пад.) у выглядзе вузкага доўгага мяшка, куды трапляе рыба пры лоўлі.

|| прым. кулько́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)