наўмы́сля, прысл.

3 намерам, свядома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наўмы́сля

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
наўмы́сля - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наўмы́сля нареч., см. наўмы́сна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наўмы́сля, прысл.

Тое, што і наўмысна. Ідзе Віктар наўмысля марудна, ледзь пераступаючы нагамі, каб як даўжэй працягнуць дарогу. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Наўмы́сля ’знарок, назнарок’ (Гарэц.; бялын., Янк. Мат., ТСБМ), наўмысле ’тс’ (Сцяшк.), наўмы́сня, наўмы́сне ’тс’ (Сл. ПЗБ, Ян., ТС, Янк. 2), надумысне ’тс’ (Сцяшк. Сл.), наўмысна ’тс’ (ТС), наўмысна ’тс’ (ТСБМ). Паводле Карскага (2–3, 78), гэта — дзеепрыметнік у функцыі прыслоўя, гл. умысля; па аналогіі з прыметнікамі сюды пранік н; паводле Шубы (Прыслоўе, 115), відаць, да ўмысл (гл.), у сувязі з чым у формах, што заканчваюцца на ‑я, назіраецца «дэфармацыя суфікса» (правільна наўмысле < *на ўмысле — месн. скл. адз. л.); наўмы́сна < *наўмысльна (там жа, 158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наўмы́сна, наўмы́сля разм. прысл. ábsichtlich, mit Ábsicht; bewússt, vórsätzlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

преднаме́ренно нареч. наўмы́сна, наўмы́сля;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предумы́шленно нареч. наўмы́сна, наўмы́сля;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wittingly [ˈwɪtɪŋli] adv. наўмы́сна, наўмы́сля; знаро́к, назнаро́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нарочи́то нареч. знаро́к; наўмы́сна, наўмы́сля;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)