Verbum

анлайнавы слоўнік

на́ша мест., см. наш¹.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ша

1. мест. притяж., ж. и ср. на́ша, на́ше; см. наш ¹;

2. только ед., в знач. сущ., ср. на́ше;

адда́й н. — отда́й на́ше;

◊ н. ўзяло́! — на́ша взяла́!;

бу́дзе і на на́шай ву́ліцы свя́та — погов. бу́дет и на на́шей у́лице пра́здник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ На́ша ’кіслае малако’ (Мат. Маг.). Няясна; магчыма, да наш (гл.), параўн. эўфемізм нашаннб (нашъ‑онъ‑нб) ’кал, дрэнь’ (Нас.); сувязь з рус. няша ’іл, рэдкая гразь; плесня, цвіль’, якое выводзяць з комі naša ’пена, асадак, гушча, іл’ (Фасмер, 3, 95), нягледзячы на значную фармальную і семантычную блізкасць, здаецца праблематычнай, перш за ўсё па лінгвагеаграфічных меркаваннях; па семантычных меркаваннях цяжка звязаць з літ. naša ’ўраджай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Наша жыццё» (газ.), гл. «Наша новае жыццё»