начы́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. начыніць.

2. Тое, чым начынены пірагі, цукеркі і пад.

Пірог з начынкай.

|| прым. начы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. начы́нка начы́нкі
Р. начы́нкі начы́нак
Д. начы́нцы начы́нкам
В. начы́нку начы́нкі
Т. начы́нкай
начы́нкаю		 начы́нкамі
М. начы́нцы начы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

начы́нка ж. начи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. начыніць (у 1 знач.).

2. Тое, чым начынена што‑н. Дзеці будуць ласавацца цукеркамі з барбарысавай начынкай. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́нка ж кул Füllung f -, -en, Füllsel n -s;

з начы́нкай gefüllt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Начы́нка ’фарш’ (Растарг.), ’нафаршыраваная рыба, парася і інш.’ (ТС), начына́нка, начы́ненка, начыня́нка ’тс’ (Ян.). Да начыня́ць ’фаршыраваць’, гл. чыні́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены; зак.

1. што чым. Напоўніць, набіць унутранасць чаго-н.

Н. піражкі мясам.

2. чаго. Прыгатаваць такім спосабам у нейкай колькасці.

Н. кабачкоў.

|| незак. начыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. начы́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піражко́вы пирожко́вый;

~вая начы́нка — пирожко́вая начи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саза́навы, ‑ая, ‑ае.

Прыгатаваны з сатана. Сазанавая начынка. Сазанавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарш, -у, м.

1. Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы.

Курыны ф.

2. Любая здробненая начынка для страў.

Грыбны ф.

|| прым. фа́ршавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)