нацы́зм, -у, м.

Нямецкі фашызм.

Не дапусціць адраджэння нацызму.

|| прым. нацы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нацы́зм
Р. нацы́зму
Д. нацы́зму
В. нацы́зм
Т. нацы́змам
М. нацы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нацы́зм, -му м. наци́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацы́зм, ‑у, м.

Нямецкі фашызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацызм

т. 11, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нацы́зм м гіст Nazísmus m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нацы́зм

(ням. Nazismus, ад Nationalsozialismus = нацыянальны сацыялізм)

назва фашызму ў гітлераўскай Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наци́зм нацы́зм, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Nazism [ˈnɑ:tsɪzəm] n. нацы́зм, няме́цкі фашы́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Nazísmus

m - гіст. нацы́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)