назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| нахіле́ння | |
| нахіле́нню | |
| нахіле́ннем | |
| нахіле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| нахіле́ння | |
| нахіле́нню | |
| нахіле́ннем | |
| нахіле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Тое, што і нахіл (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены;
Надаць нахільнае становішча; нагнуць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нахілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца;
Прыняць нахільнае становішча; схіліцца набок; нагнуцца.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
nachylenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
наклоне́ниеI
1. (действие)
2. (наклонное положение)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накло́н
1. (действие)
2. (наклонное положение) нахі́л, -лу
3. (склон, спуск) схіл,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)