нафарбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нафарбу́ю нафарбу́ем
2-я ас. нафарбу́еш нафарбу́еце
3-я ас. нафарбу́е нафарбу́юць
Прошлы час
м. нафарбава́ў нафарбава́лі
ж. нафарбава́ла
н. нафарбава́ла
Загадны лад
2-я ас. нафарбу́й нафарбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нафарбава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нафарбава́ць сов. накра́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

1. што. Намазаць касметычнай фарбай губы, шчокі і інш.

2. чаго. Выфарбаваць, афарбаваць якую‑н. колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафарбава́ць (валасы, матэрыю) färben vt; mit Fárbe ánstreichen* (сцены і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нафарбава́ны накра́шенный; см. нафарбава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́сить сов. нафарбава́ць; намалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нафарбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нафарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафарбава́ны і нафарбо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нафарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафа́бриваться возвр., страд. нафарбо́ўвацца;

нафа́брить сов. (накрасить) нафарбава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pomalować

зак. пафарбаваць; нафарбаваць; памаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)