натушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натушу́ |
нату́шым |
| 2-я ас. |
нату́шыш |
нату́шыце |
| 3-я ас. |
нату́шыць |
нату́шаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
натушы́ў |
натушы́лі |
| ж. |
натушы́ла |
| н. |
натушы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
натушы́ |
натушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
натушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натушы́ць сов., кул. натуши́ть, натоми́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што і чаго.
Спец. Наварыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Натушыць мяса. Натушыць бульбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натоми́ть сов., кул. натушы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натуши́ть сов., кул. натушы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)