Verbum

анлайнавы слоўнік

натруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натруці́ць сов. натрави́ть, намори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., каго.

Знішчыць, вынішчыць атрутай у якой‑н. колькасці. Натруціць грызуноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намори́ть сов.

1. (умертвить) намары́ць; (натравить) натруці́ць; (истребить) вы́нішчыць, пані́шчыць;

намори́ть мыше́й натруці́ць мышэ́й;

2. (утомить) намары́ць, натамі́ць; (изнурить) намардава́ць;

намори́ть го́лодом намары́ць го́ладам;

3. (о древесине) намары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намары́ць, ‑мару́, ‑мо́рыш, ‑мо́рыць; зак.

1. каго. Натруціць, наатручваць. Памарыць прусакоў.

2. перан.; каго-што. Вельмі стаміць, змерыць. Намарыць ногі.

3. чаго. Спец. Апрацаваць нейкую колькасць драўніны спецыяльным растворам або афарбаваць марылкай. Намарыць дубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрави́ть^I сов.

1. (уничтожить отравой) натруці́ць, наатру́чваць, атруці́ць, мног. паатру́чваць;

2. охот. напалява́ць;

3. прям., перен., разг. (кого, что, на кого, что) нацкава́ць; (подстрекнуть) падбухто́рыць (супраць каго, чаго);

натрави́ть соба́ку на кого́-л. нацкава́ць саба́ку на каго́-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)