натруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., каго.

Знішчыць, вынішчыць атрутай у якой‑н. колькасці. Натруціць грызуноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)