насяда́ць гл. насесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насяда́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насяда́ю насяда́ем
2-я ас. насяда́еш насяда́еце
3-я ас. насяда́е насяда́юць
Прошлы час
м. насяда́ў насяда́лі
ж. насяда́ла
н. насяда́ла
Загадны лад
2-я ас. насяда́й насяда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насяда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насяда́ць несов., в разн. знач. наседа́ть; см. насе́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да насесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́сці, -ся́ду, -ся́дзеш, -ся́дзе; насе́ў, -се́ла; нася́дзь; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сесці куды-н., на што-н. у вялікай колькасці.

У вагон насела многа людзей.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асядаючы на чым-н., пакрыць сабою.

Насеў пыл.

3. на каго (што). Напаўшы, наваліцца з сілай.

Удвух населі на аднаго.

4. перан., на каго (што). Звярнуцца з настойлівымі просьбамі, патрабаваннямі (разм.).

|| незак. насяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наседа́ть несов., в разн. знач. насяда́ць; см. насе́сть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навяза́ть​II несов. (к навя́знуть) насяда́ць, чапля́цца; (налипать) наліпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Налажы́цца ’прывучыцца, прыстасавацца’ (Нас.), ’прызвычаіцца, прывыкнуць’: Ты хлопец цэпкі, скора наложышся рабіць як трэба (Кудравец), параўн. польск. nałożyć się ’тс’, параўн. рус. наложи́ть ’шчыра працаваць, займацца чым-небудзь’. Ад налажы́ць ’схіліць, прывучыць’, параўн. з іншым вакалізмам наляга́ць, нале́гчы ’рабіць намаганне; насядаць’. Гл. налог, налога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

éindringen

* vi (s)

1) праніка́ць, урыва́цца

2) уніка́ць, увахо́дзіць

3) (auf A) напіра́ць, насяда́ць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúsetzen

1.

vt дадава́ць, прыбаўля́ць

2.

vi (D)

1)

dem Féinde schwer ~ — нане́сці праці́ўніку вялі́кія стра́ты

2) насяда́ць; дакуча́ць [назаля́ць] каму́-н. (пытаннямі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)