на́сыпам, прысл.

У рассыпаным стане, без тары.

Вугаль перавозяць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́сыпам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́сыпам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́сыпам нареч. на́сыпью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́сып

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́сып на́сыпы
Р. на́сыпу на́сыпаў
Д. на́сыпу на́сыпам
В. на́сып на́сыпы
Т. на́сыпам на́сыпамі
М. на́сыпе на́сыпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́сыпью нареч. на́сыпам;

грузи́ть зерно́ на́сыпью грузі́ць зе́рне на́сыпам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зерняво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль для перавозкі зерня без тары, насыпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Земляное ўмацаванне ў выглядзе выкапанага рова з насыпам, якое прыкрывае ад куль і асколкаў; траншэя.

Страляць з акопаў.

|| прым. ако́пны, -ая, -ае.

Акопная вайна (пазіцыйная; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́сып, ‑у, м.

1. Узвышэнне, зробленае шляхам насыпкі зямлі, грунту і пад. На некаторых магілах пачала прабівацца трава, на ёй блішчалі скупыя кроплі расы, а большасць насыпаў яшчэ жаўцела зверху глыбінныж жвірам. Кулакоўскі. Дарожны насып з двух канцоў моста быў вельмі высокі. Ставер.

2. у знач. прысл. на́сыпам. Спец. У рассыпаным стане (пра спосаб захавання і перавозкі). Дробныя радыёдэталі ўпакоўваюць насыпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

embank

[ɪmˈbæŋk]

v.t.

ахо́ўваць на́сыпам, абно́сіць ва́лам, запру́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

embankment

[ɪmˈbænkmənt]

n.

1) на́сып -у m.

2) абгараджэ́ньне на́сыпам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)