насыла́ць гл. наслаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насыла́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насыла́ю насыла́ем
2-я ас. насыла́еш насыла́еце
3-я ас. насыла́е насыла́юць
Прошлы час
м. насыла́ў насыла́лі
ж. насыла́ла
н. насыла́ла
Загадны лад
2-я ас. насыла́й насыла́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насыла́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насыла́ць несов., в разн. знач. насыла́ть; см. насла́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наслаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насла́ць¹, нашлю́, нашле́ш, нашле́; нашлём, нашляце́, нашлю́ць; нашлі́; насла́ны; зак.

1. каго-чаго. Прыслаць у нейкай колькасці.

Н. падарункаў.

2. што і чаго. Напусціць на каго-н. няшчасце, бяду і пад.

Н. хваробу.

|| незак. насыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насыла́ть несов., разг. насыла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыла́цца несов., страд. насыла́ться; см. насыла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nasyłać

незак. насылаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насла́ць

‘ад насылаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашлю́ нашлё́м
2-я ас. нашле́ш нашляце́
3-я ас. нашле́ нашлю́ць
Прошлы час
м. насла́ў насла́лі
ж. насла́ла
н. насла́ла
Загадны лад
2-я ас. нашлі́ нашлі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час насла́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ВЕ́ДЗЬМА,

паводле нар. уяўленняў, жанчына, якая служыла нячыстай сіле і нібыта валодала звышнатуральнымі здольнасцямі. Паводле павер’яў, ведзьма знешне не адрозніваецца ад звычайных жанчын, аднак можа патаемна насылаць хваробы, псаваць ураджай, шкодзіць жывёле і г.д.

т. 4, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)