насла́ць
‘ад насылаць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
нашлю́ | нашлё́м | |
нашле́ш | нашляце́ | |
нашле́ | нашлю́ць | |
Прошлы час | ||
насла́ў | насла́лі | |
насла́ла | ||
насла́ла | ||
Загадны лад | ||
нашлі́ | нашлі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
насла́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)