насту́ркавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. насту́ркавыя
Р. насту́ркавых
Д. насту́ркавым
В. насту́ркавыя
Т. насту́ркавымі
М. насту́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насту́ркавыя сущ., мн., бот. насту́рциевые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насту́ркавы насту́ркавая насту́ркавае насту́ркавыя
Р. насту́ркавага насту́ркавай
насту́ркавае		 насту́ркавага насту́ркавых
Д. насту́ркаваму насту́ркавай насту́ркаваму насту́ркавым
В. насту́ркавы насту́ркавую насту́ркавае насту́ркавыя
Т. насту́ркавым насту́ркавай
насту́ркаваю		 насту́ркавым насту́ркавымі
М. насту́ркавым насту́ркавай насту́ркавым насту́ркавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насту́рциевые мн., сущ., бот. насту́ркавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)