насту́ркавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
насту́ркавыя | |
насту́ркавых | |
насту́ркавым | |
насту́ркавыя | |
насту́ркавымі | |
насту́ркавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)