насту́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Аднагадовая дэкаратыўная травяністая расліна з буйнымі пахучымі кветкамі чырвона-жоўтага колеру.

|| прым. насту́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насту́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. насту́рка насту́ркі
Р. насту́ркі насту́рак
Д. насту́рцы насту́ркам
В. насту́рку насту́ркі
Т. насту́ркай
насту́ркаю		 насту́ркамі
М. насту́рцы насту́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насту́рка ж., бот. насту́рция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак, ж.

Дэкарагыўная травяністая расліна з буйнымі пахучымі аранжавымі кветкамі.

[Лац. nasturtium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Настурка 7/439

- » - вялікая 7/439 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

настурка

т. 11, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насту́рка ж. бат. Kapuzínerkresse f -, -n, Blúmenkresse f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Насту́рка ’дэкаратыўная расліна з пахучымі кветкамі, звычайна Tropaeolum majus L.’ (ТСБМ), насту́лька ’тс’ (Нас., Некр. і Байк., Сцяшк. Сл., Ян.), настурцыя (Некр. і Байк., ТСБМ; міёр., Жыв. сл.), настурція ’тс’ (Жыв. сл.). Апошнія формы перадаюць лацінскую назву кветкі — Nasturtium (< па‑ sitortium ад nasus ’нос’, бо выклікае чыханне, Скок, 2, 505; Бязлай, 2, 211), астатнія — вынік адаптацыі ў адпаведнасці з распаўсюджанай мадэллю назваў кветак на ‑ка (параўн. аўду́лька, наготка і пад.) і збліжэння з уласным імем Ниста, Насту́ля (рус. Настасья, Анастасия).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насту́рка, насту́рцыя

(лац. nasturtium)

травяністая расліна сям. настуркавых з буйнымі жоўтымі, аранжавымі або чырвонымі духмянымі кветкамі, пашыраная ў Паўд. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

насту́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Тое, што і настурка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)