Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наста́ўніцкі
1. учи́тельский;
н. калекты́ў — учи́тельский коллекти́в;
2. наста́внический;
н. тон — наста́внический тон
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наста́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да настаўніка (у 1 знач.). Настаўніцкі калектыў. Настаўніцкія кадры. □ Цяпер у Лабановіча ўжо трохі ёсць настаўніцкая практыка.Колас.// Прызначаны для настаўніка. Настаўніцкая газета. □ Я сядзеў на першай парце, якраз насупраць настаўніцкага століка.Хведаровіч.
2.узнач.наз.наста́ўніцкая, ‑ай, ж. Пакой у школе, дзе збіраюцца настаўнікі. Настаўнікі разышліся па класах, .. і Святлана засталася ў настаўніцкай адна.Шахавец.
3. Павучальны. Выціраючы хустачкай пот з твару, [Качура] гаварыў ужо салідным настаўніцкім тонам, выстукваючы алоўкам па стале.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наста́ўніцкі, -ая, -ае.
1.гл. настаўнік.
2. Павучальны.
Н. тон.
3.у знач.наз.наста́ўніцкая, -ай, ж. Пакой у школе, дзе збіраюцца і адпачываюць настаўнікі ў час перапынкаў паміж урокамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наста́ўніцкі Léhrer-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наста́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто выкладае ў школе, а таксама наогул асоба, якая вучыць чаму-н.
Н. мовы і літаратуры.
2. Той, хто наогул з’яўляецца натхняльнікам, хто кіруе, вучыць чаму-н.
Духоўныя настаўнікі.
3. Той, хто дапамагае каму-н. асвоіць спецыяльнасць на прадпрыемстве, прывівае працоўныя навыкі.
|| ж.наста́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым.наста́ўніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).
Н. калектыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)