Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
наско́к, -у, м.
1. Імклівы напад, скачок з мэтай нападу.
Н. звера.
2.перан. Грубыя, беспадстаўныя нападкі, абвінавачанні супраць каго-н.
Адміністрацыйны н.
◊
З наскоку — не падумаўшы як след, добра не разабраўшыся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наско́кнаско́к, -ку м.;
с наско́ка з наско́ку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наско́к, -ку м.наско́к;
◊ з ~ку — с наско́ка, с наско́ку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наско́к, ‑у, м.
1. Скачок з мэтай нападу. Наскок звера.// Імклівы варожы напад. Каб лягчэй было адбіць Ворагаў наскокі — Загадаў ён [князь] роў прарыць, Як рака, глыбокі.Гілевіч.Захопнікі заселі ў Карчэвічах, і пачаліся штодзённыя наскокі на Скумаўскі лес.Дуброўскі.
2.перан. Нападкі, абвінавачванні, часцей грубыя, беспадстаўныя. Адміністрацыйны наскок. □ Замест бурнага наскоку, да якога я падрыхтаваўся загадзя, жонка толькі засмяялася і сказала: — Ого, дык ты не толькі рыбы, але і ліса злавіў?Ляўданскі.
•••
З наскоку — а) з разгону, хутка; б) не падумаўшы як след, добра не разабраўшыся. [Валатовіч:] — [Бародка] заўсёды ўсё рабіў з наскоку, штурмам, без належнай праверкі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)