наско́к м

1. (напад) plötzlicher Überfall;

2. перан Ángriffe pl; Áusfälle pl (на каго-н gégen A);

3.:

з наско́ку (з разгону, адразу) in vóllem Lauf, in vóller Fahrt; (не падумаўшы) kúrzerhand, óhne lánge zu überlégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)