наска́льны, -ая, -ае.

Зроблены на скале (пра малюнкі, надпісы, якія адносяцца да старажытных эпох).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наска́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наска́льны наска́льная наска́льнае наска́льныя
Р. наска́льнага наска́льнай
наска́льнае		 наска́льнага наска́льных
Д. наска́льнаму наска́льнай наска́льнаму наска́льным
В. наска́льны (неадуш.)
наска́льнага (адуш.)		 наска́льную наска́льнае наска́льныя (неадуш.)
наска́льных (адуш.)
Т. наска́льным наска́льнай
наска́льнаю		 наска́льным наска́льнымі
М. наска́льным наска́льнай наска́льным наска́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наска́льны археол. наска́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наска́льны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены на скале (пра малюнкі, надпісы, якія адносяцца да старажытных эпох). [Ісак:] — Наскальны малюнак параненага бізона і цяпер здзіўляе сваёй закончанасцю. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наска́льны

1. археал.:

наска́льны жы́вапіс Höhlenmalerei f -; Félszeichnungen pl, Félsmalereien pl;

2. бат. félsenliebend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наска́льный археол. наска́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на..., прыстаўка.

I. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў са знач.:

1) накіраванасць дзеяння на паверхню прадмета, напр.: насыпаць (солі на агурок), наляпіць (аб’яву на сцяну);

2) паўната, дастатковасць дзеяння, напр.: нагаварыць, насеяць, накідаць;

3) задаволенасць дзеяннем самога суб’екта (са зваротнымі дзеясловамі), напр.: наесціся, нагаварыцца, нагуляцца.

II. Утварае:

1) дзеясловы закончанага трывання, напр., пісаць — напісаць;

2) дзеясловы закончанага трывання ад дзеясловаў незакончанага трывання, якія маюць прыстаўку [а, аб, ад, вы, з (с), пад, пра, пры, раз (рас), уз, у], са знач. вялікай колькасці, празмернасці дзеяння, напр.: наабіраць, наабломваць, наразбіваць.

III. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і назоўнікаў са знач.: знаходзіцца на паверхні чаго-н., напр.: насценны, наскальны, наручнікі, наморднік.

IV. Ужыв. для ўтварэння прыслоўяў са знач.: на які-н. тэрмін, у якім-н. напрамку, у якой-н. меры, ступені, напр.: назаўсёды, насупраць, нацянькі, настолькі, наколькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)