насе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; насе́яны; зак., чаго.

1. Пасеяць у нейкай колькасці.

Н. жыта.

2. Прасеяць нейкую колькасць.

Н. мукі.

|| незак. насе́йваць, -аю, -аеш, -ае і насява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насе́ю насе́ем
2-я ас. насе́еш насе́еце
3-я ас. насе́е насе́юць
Прошлы час
м. насе́яў насе́ялі
ж. насе́яла
н. насе́яла
Загадны лад
2-я ас. насе́й насе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час насе́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насе́яць сов., в разн. знач. насе́ять;

н. аўса́ — насе́ять овса́;

н. мукі́ — насе́ять муки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., чаго.

1. Пасеяць у нейкай колькасці. Насеяць жыта. Насеяць канюшыны. // Насыпаць густа, раўнамерна.

2. Прасеяць нейкую колькасць чаго‑н. Насеяць мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́яць

1. (пасеяць) (in gróßer Ménge) (áus)säen vt;

2. (прасеяць муку і г. д.) (in gróßer Ménge) dúrchsieben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насява́ць гл. насеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́ять сов. насе́яць, мног. панасява́ць, панасе́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да насеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́яны в разн. знач. насе́янный; см. насе́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nasiać

зак. насеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)