насенныя расліны

т. 11, с. 198

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насе́нны насе́нная насе́ннае насе́нныя
Р. насе́ннага насе́ннай
насе́ннае		 насе́ннага насе́нных
Д. насе́ннаму насе́ннай насе́ннаму насе́нным
В. насе́нны (неадуш.)
насе́ннага (адуш.)		 насе́нную насе́ннае насе́нныя (неадуш.)
насе́нных (адуш.)
Т. насе́нным насе́ннай
насе́ннаю		 насе́нным насе́ннымі
М. насе́нным насе́ннай насе́нным насе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́тачна-насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́тачна-насе́нны ма́тачна-насе́нная ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя
Р. ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннае		 ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́нных
Д. ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́нным
В. ма́тачна-насе́нны (неадуш.)
ма́тачна-насе́ннага (адуш.)		 ма́тачна-насе́нную ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя (неадуш.)
ма́тачна-насе́нных (адуш.)
Т. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннаю		 ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннымі
М. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Расані́ца ’расада, капусныя насенныя ўсходы’ (Мал.). Дээтымалагізацыя незафіксаванага, але цалкам магчымага *раса́дніца (гл. расада) у выніку асіміляцыі групы ‑дн‑ на стыку марфем, ускладненая пераносам націску. Параўн. серб. са́дница ’сажанец’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сперматафі́ты

(ад гр. sperma, -atos = семя + -фіты)

вышэйшыя расліны, насенныя расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карпе́ла

(ад гр. karpos = плод)

відазменены лісток у кветках пакрытанасенных раслін, на якім развіваюцца насенныя зачаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

насе́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да насення (у 1 знач.); у якім знаходзіцца насенне. Насенныя каробачкі. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе насення. Насеннае размнажэнне.

2. Які мае адносіны да насення (у 2 знач.). Насенны матэрыял. Насенны фонд. // Які пакідаецца на насенне. Насенная бульба. □ Шырокі загон насеннай канюшыны ішоў ад ельніку. Чорны. // Прызначаны для вырошчвання насенных раслін. Насенны ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармафі́ты

(ад гр. kormos = пень + -фіты)

расліны, якія маюць сцябло і лісты (большасць імхоў, папаратнікавыя і насенныя расліны); параўн. талафіты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АПРАБА́ЦЫЯ

(лац. approbatio),

1) афіцыйнае ўхваленне, зацвярджэнне, вынесенае на падставе выпрабавання, праверкі, шырокага абмеркавання.

2) У сельскай гаспадарцы — абследаванне сартавых пасеваў і пладова-ягадных насаджэнняў для вызначэння сапраўднасці сорту, сартавых якасцяў і ўраджайнасці, праверкі выканання правілаў насенняводства. Апрабацыя палявых культур праводзіцца ў полі праз агляд, адбор і аналіз апрабацыйнага матэрыялу. Для кожнай культуры прадугледжана методыка апрабацыі, напр., фаза развіцця раслін у момант апрабацыі, плошча (у га) для адбору снапа, колькасць сцяблоў у снапе і г.д. Палявой апрабацыі падлягаюць усе сартавыя насенныя пасевы. Астатнія сартавыя пасевы рэгіструюць на аснове сартавых дакументаў. Вынікі аналізу запісваюць у акт апрабацыі.

т. 1, с. 433

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плацэ́нта

(лац. placenta = ляпёшка)

1) орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плоду і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед;

2) вырасты тканак у раслін, на якіх прымацоўваюцца насенныя пачаткі ў завязі кветкавых раслін, спарангіі ў папарацей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)