на́рыс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́рыс на́рысы
Р. на́рыса на́рысаў
Д. на́рысу на́рысам
В. на́рыс на́рысы
Т. на́рысам на́рысамі
М. на́рысе на́рысах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́рыс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі літаратурны твор, кароткае апісанне жыццёвых фактаў.

Біяграфічны н.

Ваенны н.

2. Агульны выклад якога-н. пытання.

Нарысы па дыялекталогіі.

|| прым. на́рысавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́рыс м. о́черк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́рыс, ‑а, м.

1. Літаратурны твор невялікіх памераў, у аснове якога ляжаць рэальныя факты з жыцця і дзейнасці цікавых людзей. Крытыка-біяграфічны нарыс. □ Там [у калгасе] жылі добра, і Толя з радасцю пісаў аб гэтым у сваіх .. нарысах. Брыль. Спецыфічнай асаблівасцю нарыса ўяўляецца тое, што ў ім апісваюцца канкрэтныя, рэальныя (а не выдуманыя) людзі, факты, падзеі. А. Макарэвіч.

2. звычайна мн. (на́рысы, ‑аў). Назва спецыяльнай навуковай працы, прысвечанай распрацоўцы якога‑н. аднаго пытання. Нарысы па дыялекталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарыс

т. 11, с. 195

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

на́рыс м літ Skízze f -, -n; Essay [-´se:] m, n -s, -s; Reportáge [-ʒə] f -, -n (у газеце);

2. (навуковая праца) Grúndriss m -es, -e; Ábriss m;

на́рыс гісто́рыі старада́ўніх часо́ў Grúndriss der Geschíchte der Álten Welt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

на́рыс

(польск. narys)

літаратурны твор невялікіх памераў, у аснове якога ляжаць рэальныя факты рэчаіснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

На́рыс (Гарэц., Байк. і Некр., БРС, ТСБМ). Запазычанне з польск. narys ’накід, малюнак, зарые’ або паўкалька з рус. очерк, гл. рыса, рысаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эсэ́, нескл., н. (кніжн.).

Празаічны нарыс невялікага аб’ёму і вольнай кампазіцыі на прыватную тэму.

Філасофскае э.

|| прым. эсэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

essay [ˈeseɪ] n. (on) эсэ́, на́рыс; сачыне́нне (асабліва як вучэбнае заданне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)