нарма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нарма́нскі нарма́нская нарма́нскае нарма́нскія
Р. нарма́нскага нарма́нскай
нарма́нскае		 нарма́нскага нарма́нскіх
Д. нарма́нскаму нарма́нскай нарма́нскаму нарма́нскім
В. нарма́нскі (неадуш.)
нарма́нскага (адуш.)		 нарма́нскую нарма́нскае нарма́нскія (неадуш.)
нарма́нскіх (адуш.)
Т. нарма́нскім нарма́нскай
нарма́нскаю		 нарма́нскім нарма́нскімі
М. нарма́нскім нарма́нскай нарма́нскім нарма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нарма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нарманаў, належыць нарманам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарма́ны, -аў, адз. нарма́н, -а, м. (гіст.).

Агульная назва плямён, якія насялялі Скандынавію ў 8—11 стст.

|| прым. нарма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

норма́ннский нарма́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)