нарза́н, -у, м.

Вуглякіслая мінеральная лячэбная вада.

|| прым. нарза́нны, -ая, -ае.

Нарзанныя ванны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарза́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нарза́н
Р. нарза́ну
Д. нарза́ну
В. нарза́н
Т. нарза́нам
М. нарза́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарза́н, -ну м. нарза́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарза́н нарза́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарза́н, ‑у, м.

Вуглякіслая мінеральная вада. Піць нарзан.

[Ад кабардзінскага нарт-санэ — напітак казачнага гераічнага племені нартаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарза́н

(кабард. nart-sane = напітак казачнага племені наргаў)

вуглякіслая мінеральная вада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)