нарва́ться сов., разг. нарва́цца; наско́чыць; натра́піць; см. нарыва́тьсяI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́тьсяI несов. (к нарва́ться) разг. нарыва́цца; (наскакивать) наска́кваць; (наталкиваться) натрапля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наско́чыць сов.

1. (натолкнуться на ходу) наскочи́ть;

2. наскочи́ть, наткну́ться, нарва́ться;

н. на непрые́мную сцэ́ну — наскочи́ть (нарва́ться) на неприя́тную сце́ну;

не на таго́ ~чыўразг. не на того́ нарва́лся;

3. (напасть) наскочи́ть;

4. (внезапно прийти) нагря́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́цца сов., разг.

1. нарва́ться;

а́ўся на заса́ду — нарва́лся на заса́ду;

н. на непрые́мнасцьнарва́ться на неприя́тность;

2. неожи́данно появи́ться, нагря́нуть;

не ~ва́ўся б гаспада́р — не пришёл бы (не появи́лся бы) хозя́ин;

не на таго́а́ўся — не на того́ напа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)