нарачоная - Пошук

нарачо́ная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарачо́ная сущ., уст. наречённая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарачо́ная у знач наз ж Verlóbte (sub) f -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нарачо́ны, -ая, -ае.

1. Аб’яўлены, прызначаны быць такім.

Н. брат.

2. у знач. наз. нарачо́ны, -ага, м.; нарачо́ная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Жаніх, нявеста.

Усе лічылі іх нарачонымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наречённая сущ., уст. нарачо́ная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́женая сущ., уст., фольк. нарачо́ная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарачо́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нарачо́ны	нарачо́ная	нарачо́нае	нарачо́ныя
Р.	нарачо́нага	нарачо́най нарачо́нае	нарачо́нага	нарачо́ных
Д.	нарачо́наму	нарачо́най	нарачо́наму	нарачо́ным
В.	нарачо́ны (неадуш.) нарачо́нага (адуш.)	нарачо́ную	нарачо́нае	нарачо́ныя (неадуш.) нарачо́ных (адуш.)
Т.	нарачо́ным	нарачо́най нарачо́наю	нарачо́ным	нарачо́нымі
М.	нарачо́ным	нарачо́най	нарачо́ным	нарачо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

fiancée

[fi:ɑ:nˈseɪ]

n.

нарачо́ная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

narzeczona

ж. нарачоная, нявеста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Braut

f -, Bräute няве́ста, нарачо́ная; разм. каха́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verbum