нарасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -расце́; наро́с, -расла́, -сло́; зак.

1. Вырасці ў нейкай колькасці.

Нарасло хмызняку.

2. Вырасці на паверхні чаго-н.

На страсе нарасло моху.

3. Сабрацца, павялічыцца (аб працэнтах, грошах і пад.).

Нараслі працэнты за год.

|| незак. нараста́ць, -а́е; наз. нараста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарасці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нарасце́ нарасту́ць
Прошлы час
м. наро́с нараслі́
ж. нарасла́
н. нарасло́
Дзеепрыслоўе
прош. час наро́сшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нарасці́ сов., в разн. знач. нарасти́; (о наросте — ещё) образова́ться;

~сло́ шмат дрэў — наросло́ мно́го дере́вьев;

~слі́ працэ́нты — наросли́ проце́нты;

на гало́дным парася́ці са́ла не ~сце́ — на голо́дном поросёнке са́ло не нарастёт;

на ствале́ наро́с гуз — на стволе́ образова́лся наро́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нарасці (біял.) 5/476; 7/392

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нарасці́, ‑расце; пр. нарос, ‑расла, ‑расло; зак.

1. Вырасці ў нейкай колькасці. [Аляксей Цімафеевіч:] — Шмат будзе снегу — шмат улетку нарасце збожжа і фруктаў. Паслядовіч. У апошнюю вайну не толькі лес, але і хмызняк загінуў. І зноў нарос — маладыя хвойкі, бярозкі, на палянах куп’ё зацвіло чаборам, суніцы, грыбы з’явіліся. Лупсякоў.

2. Вырасці на паверхні чаго‑н. Нарасло сала. // Паступова прыстаючы, прымярзаючы да чаго‑н., утварыць нараст. За прымаразкі на размоклых дарогах нарасла тоўстая кара голага лёду. Навуменка.

3. Сабрацца, павялічыцца (аб працэнтах, грошах і пад.). Нараслі працэнты за год.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарасці́ гл. нарастаць

2.нарасці́ць

1. тэх. (падоўжыць) ánsetzen vt, ánstücken vt;

2. (павялічыць) méhren vt, ánhäufen vt, vergrößern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

на́расць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. на́расць на́расці
Р. на́расці на́расцей
на́расцяў
Д. на́расці на́расцям
В. на́расць на́расці
Т. на́расцю на́расцямі
М. на́расці на́расцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разасса́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -се́цца; зак.

Пра пухліны, на́расці: апасці, знікнуць.

|| незак. рассыса́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарасти́ сов. нарасці́, мног. панараста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́га, -і, ДМ ча́зе, ж.

Чорны грыб у выглядзе нарасці на ствале бярозы.

|| прым. ча́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)