Verbum

анлайнавы слоўнік

напіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напіха́нне ср. наби́вка ж.; начи́нка ж.; насо́вывание; см. напіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напіхаць — напхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напі́хванне ср., см. напіха́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ната́лкивание^I разг. напіха́нне, -ння ср., напі́хванне, -ння ср.; см. ната́лкивать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypychanie

н.

1. напіханне, набіванне;

2. выпіханне, выштурхванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

начи́нка ж.

1. (действие) начы́ньванне, -ння ср., начы́нка, -кі ж.; напіха́нне, -ння ср.; см. начиня́ть;

2. (о содержимом) начы́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ната́лкивание^II

1. нашту́рхванне, -ння ср.; напіха́нне, -ння ср.;

2. навядзе́нне, -ння ср.; падбухто́рванне, -ння ср.; падбіва́нне, -ння ср.; см. ната́лкивать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наби́вка ж.

1. (действие) набіва́нне, -ння ср.; напіха́нне, -ння ср.; напако́ўванне, -ння ср.; см. набива́ть¹;

2. (то, чем набито) набі́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набива́ние

1. напіха́нне, -ння ср., напі́хванне, -ння ср.; напако́ўванне, -ння ср.; набіва́нне, -ння ср.; напіра́нне, -ння ср.;

2. набіва́нне, -ння ср.;

3. набіва́нне, -ння ср.;

4. набіва́нне, -ння ср.; наму́льванне, -ння ср.;

5. набіва́нне, -ння ср.; см. набива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)