напілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., чаго.

Пілуючы, нарэзаць у нейкай колькасці.

Н. дроў на зіму.

|| незак. напіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напілу́ю напілу́ем
2-я ас. напілу́еш напілу́еце
3-я ас. напілу́е напілу́юць
Прошлы час
м. напілава́ў напілава́лі
ж. напілава́ла
н. напілава́ла
Загадны лад
2-я ас. напілу́й напілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напілава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напілава́ць сов. напили́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., чаго.

Пілуючы, нарэзаць у нейкай колькасці. Напілаваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напілава́ць fértig sägen;

напілава́ць дроў на зіму́ (éine Ménge] Holz sägen für den Wínter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Напілаваць у вялікай колькасці. Панапілоўваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напили́ть сов. напілава́ць, мног. панапіло́ўваць, нарэ́заць, мног. панараза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

napiłować

зак. напілаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

1. што. Пілуючы, падрэзаць знізу, над коранем і пад.; распілаваць знізу не да канца. Падпілаваць слуп. Падпілаваць дрэва.

2. што. Зразаючы пілкай, зрабіць больш кароткім. Падпілаваць рогі. // Падраўнаваць (пілкай, напільнікам). Бывала, прывядуць да каваля Каваць каня, — і мігам я гатовы Падпілаваць, насталіць вухналя, Падаць у абцугах гарачую падкову. Вітка.

3. чаго. Напілаваць дадаткова, яшчэ трохі. Трэба было і слупы многія мяняць, і штакету падпілаваць на цыркулярцы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pociąć

зак.

1. (нажом, нажніцамі) разрэзаць; парэзаць;

2. (сякерай, шабляй) пасячы; насячы; рассячы;

3. (пілой) распілаваць; напілаваць;

4. (пра насякомых) пакусаць; скусаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)