напылі́ць гл. пыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напылі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напылю́ напы́лім
2-я ас. напы́ліш напы́ліце
3-я ас. напы́ліць напы́ляць
Прошлы час
м. напылі́ў напылі́лі
ж. напылі́ла
н. напылі́ла
Загадны лад
2-я ас. напылі́ напылі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напылі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напылі́ць сов., в разн. знач. напыли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак.

Разм. Узняць пыл, нарабіць, напусціць пылу. Напыліць на дарозе. Напыліць у хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылі́ць, пылю́, пы́ліш, пы́ліць; незак.

1. Узнімаць, наносіць пыл.

П. венікам.

2. што. Пакрываць пылам.

П. адзенне.

|| зак. напылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць (да 1 знач.) і запылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць; -ы́лены (да 2 знач.).

|| звар. пылі́цца, пылю́ся, пы́лішся, пы́ліцца (да 2 знач.); зак. запылі́цца, -ылю́ся, -ы́лішся, -ы́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напыли́ть сов., в разн. знач. напылі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nakurzyć

зак.

1. напыліць;

2. надыміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Накуры́ць ’напыліць’: Накурыў ужо пʼаском аўтобус (свісл., Сцяшк. Сл.), параўн. таксама: аж пыл курыць (ТСБМ). Да курыць ’пускаць дым, куродыміць’, магчыма, пад уплывам польск. kurz ’пыл’ ці kurzyć ’пускаць пыл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)