Verbum

анлайнавы слоўнік

напужа́ць гл. пужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напужа́ць сов. напуга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. страх, спужаць. Напужаць дзіця. □ Пан Крулеўскі меркаваў, што баявы ланцуг, прайшоўшы пушчу, зрушыць і напужае партызан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напужа́ць erschrécken vt; in Schrécken versétzen; j-m Furcht éinjagen; éinschüchtern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Наводзіць страх, палохаць.

|| зак. спужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і напужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).

|| аднакр. пужну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

|| наз. пужа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (разм.).

Нагнаць страху, напужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напу́дзіць сов., см. напужа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

1. Злёгку напужаць.

2. Спужаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напужа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад напужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)