напужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напужа́ю напужа́ем
2-я ас. напужа́еш напужа́еце
3-я ас. напужа́е напужа́юць
Прошлы час
м. напужа́ў напужа́лі
ж. напужа́ла
н. напужа́ла
Загадны лад
2-я ас. напужа́й напужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час напужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)