напрало́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напрало́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напрало́м, прысл.

Не лічачыся з перашкодамі, абставінамі (пры дасягненні мэты).

Ісці н.

Дзейнічаць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрало́м нареч. напроло́м;

ісці́ н. — идти́ напроло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напрало́м, прысл.

Не лічачыся з перашкодамі, не разбіраючы шляху (пры руху наперад). Прабівацца напралом. Ісці напралом. □ Вепр скочыў наперад і напралом памчаў праз гушчар. Самуйлёнак. // перан. Не лічачыся з абставінамі (пры дасягненні мэты). Сын, праўда, з норавам адметным, Ва ўсім імкнецца напралом. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрало́м прысл rücksichtslos; dirékt drauflós;

◊ ісці́ напрало́м mit dem Kopf durch die Wand géhen*, drauflósgehen* vi (s); durch dick und dünn géhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напроло́м нареч. напрало́м;

◊

идти́ напроло́м ісці́ напрало́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ты́шчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. (разм.).

Прабірацца з цяжкасцю; лезці куды-н. напралом, ціснуцца.

Куды ён тышчыцца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́хма ’напралом (гл. рэпсам)’ (Мат. Гом.). Ад рэхнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

baldheaded

[,bɔldˈhedɪd]

1.

adj.

лы́сы

2.

adv.

напрало́м, неразва́жна

to go baldheaded into something — ісьці́ напрало́м, рызыкава́ць усі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bit​2 [bɪt] n.

1. цу́глі

2. свярдзёлак

♦

take the bit between one’s teeth infml ісці́ напрало́м, дзе́йнічаць без агля́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)