Verbum

анлайнавы слоўнік

напо́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напо́рвацца несов.

1. прям., перен. напа́рываться; см. напаро́цца;

2. страд. напа́рываться; нака́лываться; см. напо́рваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да напароцца.

2. Зал. да напорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаро́цца, -пару́ся, -по́рашся, -по́рацца; -пары́ся; зак.

1. на што. Параніць сябе, наткнуўшыся на што-н. вострае.

Н. на цвік.

2. перан., на каго-што. Сутыкнуцца з кім-, чым-н. нежаданым, неспадзяваным (разм.).

Н. на засаду.

|| незак. напо́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́рываться^I несов. напо́рвацца; см. напоро́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́рываться^II несов., страд. напо́рвацца; см. напа́рывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nabijać się

незак.

1. напорвацца;

2. набівацца (запаўняць сабой);

3. z kogo/czego здзекавацца з каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узбіва́цца, узбі́цца

1. (напорвацца, натыкацца) stóßen* vi (s) (на каго-н., што-н. auf, an A); sich áufspießen (на цвік і г. д.);

2. (нечакана сустрэцца з чым-н. непрыемным) únerwartet begégnen (на каго-н., што-н. D);

3. разм. (з цяжкасцю ўзлезці на што-н.) sich hináufarbeiten, (mit Mühe) erkléttern vt;

ён узбі́ўся на воз er klétterte auf den Wágen;

4. (здабыць, прыдбаць) áuftreiben* vt, (mit Mühe) verscháffen vt;

◊

узбіва́цца на капе́йку [на не́йкія гро́шы] zu Geld kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)