наму́ляны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наму́ляны |
наму́ляная |
наму́лянае |
наму́ляныя |
| Р. |
наму́лянага |
наму́лянай наму́лянае |
наму́лянага |
наму́ляных |
| Д. |
наму́лянаму |
наму́лянай |
наму́лянаму |
наму́ляным |
| В. |
наму́ляны (неадуш.) наму́лянага (адуш.) |
наму́ляную |
наму́лянае |
наму́ляныя (неадуш.) наму́ляных (адуш.) |
| Т. |
наму́ляным |
наму́лянай наму́лянаю |
наму́ляным |
наму́лянымі |
| М. |
наму́ляным |
наму́лянай |
наму́ляным |
наму́ляных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наму́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наму́ляны |
наму́ляная |
наму́лянае |
наму́ляныя |
| Р. |
наму́лянага |
наму́лянай наму́лянае |
наму́лянага |
наму́ляных |
| Д. |
наму́лянаму |
наму́лянай |
наму́лянаму |
наму́ляным |
| В. |
наму́ляны (неадуш.) наму́лянага (адуш.) |
наму́ляную |
наму́лянае |
наму́ляныя (неадуш.) наму́ляных (адуш.) |
| Т. |
наму́ляным |
наму́лянай наму́лянаю |
наму́ляным |
наму́лянымі |
| М. |
наму́ляным |
наму́лянай |
наму́ляным |
наму́ляных |
Кароткая форма: наму́ляна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наму́ляны натёртый, стёртый; намя́тый; см. наму́ляць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наму́ляны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намуляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стёртый
1. в разн. знач. сцёрты, мног. пасціра́ны;
2. (повреждённый трением) сцёрты, мног. пасціра́ны, наму́ляны, мног. панаму́льваны; см. стере́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натёртый
1. нацёрты, мног. панаціра́ны;
2. начы́шчаны, нашарава́ны, наглянцава́ны;
3. (повреждённый трением) нацёрты, мног. панаціра́ны, наму́ляны, мног. панаму́льваны;
4. (измельчённый) нацёрты, мног. панаціра́ны; (тёркой) надра́ны, надзёрты; см. натере́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наби́тый
1. (о матраце) напха́ны, напхну́ты, мног. панапіха́ны; (о чемодане, складе и т. п.) напакава́ны, мног. панапако́ўваны; набі́ты, мног. панабіва́ны; напёрты;
2. (настрелянный, убитый) набі́ты, мног. панабіва́ны, настраля́ны; нарэ́заны, мног. панараза́ны; нако́латы, мног. панако́лваны;
3. (вколоченный, прикреплённый) набі́ты, мног. панабіва́ны;
4. (полученный в результате повреждения) набі́ты, мног. панабіва́ны; наму́ляны, мног. панаму́льваны;
5. текст. набіва́ны; см. наби́ть;
◊
наби́тый дура́к набі́ты ду́рань.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)