намані́ць гл. маніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намані́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наманю́ нама́нім
2-я ас. нама́ніш нама́ніце
3-я ас. нама́ніць нама́няць
Прошлы час
м. намані́ў намані́лі
ж. намані́ла
н. намані́ла
Загадны лад
2-я ас. намані́ намані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намані́ць сов. навра́ть, налга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць; зак.

Нагаварыць няпраўды, нахлусіць. Наманіў ты мне пра яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намані́ць vórlügen vt, zusámmenlügen; áufschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мані́ць, маню́, ма́ніш, ма́ніць; незак.

Абманваць, хлусіць, гаварыць няпраўду.

|| зак. змані́ць, зманю́, зма́ніш, зма́ніць, намані́ць, -маню́, -ма́ніш, -ма́ніць і памані́ць, -маню́, -ма́ніш, -ма́ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налга́ть сов. налга́ць, нахлусі́ць, намані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навра́ть сов., разг. нахлусі́ць, налга́ць, набраха́ць, намані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vórlügen

* vt (j-m) нахлусі́ць, намані́ць (каму-н. што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насочини́ть и насочиня́ть сов., разг.

1. (сочинить в каком-л. количестве) насклада́ць; наствара́ць; напіса́ць, панапі́сваць;

2. (наврать) навыдумля́ць, напрыдумля́ць; нахлусі́ць, налга́ць, намані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)