намані́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наманю́ нама́нім
2-я ас. нама́ніш нама́ніце
3-я ас. нама́ніць нама́няць
Прошлы час
м. намані́ў намані́лі
ж. намані́ла
н. намані́ла
Загадны лад
2-я ас. намані́ намані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)