2. Фізічнае, разумовае або душэўнае напружанне, накіраванае на што‑н. З вялікім намаганнем.. [старому] ўдалося сесці.Мележ.Зямля шчодра дзякуе клапатліваму працаўніку за яго турботы і намаганні.«Полымя».Мікалай адчуў, што хвалюецца, і прыклаў усе намаганні, каб супакоіцца.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намага́ннен. Bemühung f -, -en; Ánstrengung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
намага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1.з інф. Старацца што-н. зрабіць.
Н. скончыць работу ў тэрмін.
2. Настойваць на чым-н.
Н. здзейсніць задуму.
|| наз.намага́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)