на́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́м на́мы
Р. на́ма на́маў
Д. на́му на́мам
В. на́ма на́маў
Т. на́мам на́мамі
М. на́ме на́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нам I мест. личн. в дат. п. нам; см. мы

нам II сущ., м., разг. (наме́снік) зам (замести́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нам мест. в дат., см. мы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нам,

гл. мы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нам Као 3/59

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Кунг нам» (фальклорны муз. жанр) 3/62

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чхве Нам Сон 5/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нам Ге У. 5/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кім Дэн Нам 5/482

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Юн Пэк Нам 5/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)